Drie wedstrijden die alle drie met 3-1 werden gewonnen was een resultaat waar vooraf misschien niet helemaal op gerekend was bij de Rozenburgse volleyballers van Vovero. Toch staan er inmiddels 9 punten op het conto van het team van Marianne Sannes. Afgelopen zaterdag werd er in de Alexanderhal in Rotterdam gewonnen van Fusion 4.

 

Dat de basis smal is van het heren 1 team van Vovero is geen nieuws en als je dan ook routinier Peter Doorduin moet missen is het passen en meten maar daar was in de wedstrijd niet veel van terug te zien. Vovero sleepte de 1e set uit het vuur, 22-25, en liet in de 2e set geen spaan over van de thuisploeg en pakte die set met 10-25. Ook in de 4e set was Vovero te sterk met 15-25. Dat dan de 3e set voor de thuisploeg lijkt een cadeautje maar zo gaat het in het volleybal niet. Coach Marianne Sannes geniet van het plezier waarmee ze haar ploeg ziet spelen. Na jaren in de onderste regionen te hebben gespeeld in de eerste klasse, nu vrijuit spelen in de tweede klasse. Omhoog kijken wil de coach nog niet, die met haar team de 3e plaats op de ranglijst inneemt. Wel leuk dat de ploegen van Voorne Putten en Rozenburg de ranglijst aanvoeren, Volley Voorne 1, Spivo 2 en Vovero 1.

1e set: 25-25; 2e set 10-25; 3e set 25-23 en 4e set 15-25

Marianne Sannes

“Het was wat rommelig aan de andere kant van het net. We hadden daar wel een beetje moeite mee. Gaande die eerste set werd het bij ons ook wel wat rommeliger en moeilijk om de focus er op te houden. Als je kijkt naar de 2e set winnen we met 10-25 en dan kakt het in de 3e set helemaal in. De pass niet goed, de set up niet lekker en we speelde met de zelfde spelers als in de 2e set. Kijk we hebben nog altijd vijf spelers die jaren eerste klasse hebben gespeeld. Met Johan (Stevens red.) er bij een speler die lang is en goed in het blok. Geen idee of dit nu een makkelijke poule is, daarvoor zijn er nog te weinig wedstrijden gespeeld om daar een oordeel over te hebben. Er is veel plezier in de ploeg en er wordt degelijk gevolleybald. Hoe het zit straks met blessures moeten we afwachten. Adri (van den Born red.) moet deze week voor een MRI van zijn knie, dat is afwachten. Ook Johan is, zeker in het verleden, blessure gevoelig. Maar voorlopig gaat het goed. Langs de kant is het toch wel genieten van de wat langere rally’s, wel een ander niveau maar erg leuk om in deze klasse te spelen. Op de trainingen probeer ik wel steeds een jonge jongen er bij te zetten om alvast een beetje te wennen. Dan is de set up en de pass toch wat beter, ballen wat harder aangespeeld dan dat ze gewend zijn en dat kan hun spel ten goede komen. We zijn nu een paar weekjes vrij. Met moeten roeien met de riemen die we hebben, belangrijk is dat we leuk kunnen volleyballen en plezier hebben. En of we dan bovenin mee kunnen blijven doen zien we wel.”