Zet de klok eens even terug, een jaartje of 10. Je zal versteld zijn van de veranderingen en vooral de inzichten, en dat hebben we zelf nauwelijks door. Er zijn natuurlijk redenen voor die veranderingen, maar veel gebeurd zonder dat we het eigenlijk beseffen. Stop eens even met lezen en denk eens wat deed ik 10 jaar terug, waarvan lag ik wakker en waar lagen mijn prioriteiten. Hoe keken we in die periode aan tegen de verenigingen of politieke partijen waar we lid van waren. Zeker ook erg afhankelijk van de leeftijd. Het verschil tussen een twintiger en een tiener is groot. Maar dat is ook als je de pensioengerechtigde leeftijd hebt bereikt en je terug kijkt op je leven tot nu toe of je maatschappelijke carrière.
De twintiger leeft in een periode van ontdekking. Sport is belangrijk, maar zeker ook het werk en de liefde. Durven falen en opnieuw beginnen. De dertiger is vaak bezig met het vinden van stabiliteit, carrières en relaties krijgen meer en meer vorm. Maar zeker ook het gevoel, is dit het dan? Als veertiger vaak de periode dat prioriteiten verschuiven, vriendschappen verdiepen of verdwijnen. Een beetje terug van wat nu echt belangrijk is. Een vijftiger begint los te laten en te onderscheiden wat echt belangrijk is. Ook vaak een periode waar als we nog wat willen het dan wel moet gebeuren, een studie, een carrière switch een (grote) reis. En de nog ouderen beginnen te beseffen dat langzaam op zijn retour gaat.
Is dat ook merkbaar in de verenigingen: Zeker, bij v.v Rozenburg is er in de loop der jaren veel veranderd. De hoogtijdagen liggen inmiddels ver achter ons, in de jaren ’80. Een ploeg uitkomend op het hoogste amateurniveau van Nederland. En misschien niet toevallig wist het bolwerk aan Het Scheur, de ploeg van West, dat ruim 10 jaar vasttehouden. Inmiddels speelt de ploeg van West in de vierde klasse. FC Blankenburg, opgericht in 1967 bestaat sinds 2021 niet meer. Van het bijna legendarisch zaalvoetbal in Rozenburg In de periode van de Rozet is maar weinig of niets meer over. Natuurlijk allemaal wel meer dan 10 jaar geleden, maar toch. Ook bij de handbal, volleybal en waterpolo is er veel veranderd. De waterpoloërs van De Zeehond moesten een startgemeenschap opbouwen met de verenigingen uit Hoogvliet en Brielle, om te kunnen overleven. Van heren volleybal bij Vovero, is nog een recreantenteam over. Zo zijn er meer voorbeelden. De wereld is veranderd en wij veranderen mee en dat is maar goed ook. Terug naar Rozenburg van 10 jaar terug.
Rozenburg, tien jaar geleden: een dorp tussen industrie en herinnering. Tien jaar terug, in 2015, was Rozenburg een dorp in de greep van structurele veranderingen. Officieel al sinds 2010 onderdeel van de gemeente Rotterdam, maar in hart en ziel nog steeds een hechte gemeenschap in een dorp met een eigen karakter. De geur van de haven hing in de lucht, maar ook de geur van versgebakken brood van de lokale bakker op zaterdagochtend.
Een eiland met een verhaal: Rozenburg ligt op een eiland dat volledig is omringd door industrie en/of water, het Botlekgebied en de Europoort. Toch wist het dorp het eigen karakter te bewaren. De oude molen “De Hoop” stond en staat nog steeds fier overeind, de Emmastraat, de Molenweg, het Raadhuisplein waren plekken waar bewoners elkaar nog écht kenden. De veerboot naar Maassluis was een vertrouwd gezicht, met z’n allen op de fiets naar Maassluis.
Veranderingen in het straatbeeld: In 2015 begon het dorp langzaam te veranderen. Het zwembad “De Zeehond” was nog in gebruik, maar zou later gesloopt worden. En nu staan er huizen op het grasveld van het buitenbad. De invloed van Rotterdam werd steeds zichtbaarder. Toch bleef Rozenburg vasthouden aan zijn eigen ritme — een beetje trager, een beetje rustiger, en vooral: dorps.
Een gemeenschap met karakter: Wat Rozenburg toen zo bijzonder maakte, was de betrokkenheid van de inwoners. De gebiedscommissie, die in 2014 de deelgemeente opvolgde, kreeg adviesbevoegdheid, maar de echte beslissingen werden nog steeds besproken op straat, in de supermarkt of bij de sportvereniging. Tien jaar terug er is best veel veranderd.
Foto’s uit 2015